Waarom een blog?
Nou, ik heb een houvast nodig. Ik ben iemand die tot wonderbaarlijke prestaties in staat is. Iemand die zichzelf tot ver voorbij de pijngrens, de grens van gezond gedrag kan pushen. Iemand die dit alleen kan met wel 20 stokken achter de deur nodig heeft. En ik dacht, "nou, als ik een blog heb, en kan bijhouden, al leest niemand het........ IK lees het wel, en ik kan het niet maken om de dingen die ik met mijzelf afspreek, niet na te komen"
Zie, een stok achter de deur! En ja, ik hou van schrijven, en dan vooral over dagelijkse dingen. Een soort openbare dagboek.... zeg maar. Iedereen mag het lezen, niemand moet.
Maar goed, wat scheelt eraan? Nou, wat me nu enorm bezig houdt is mijn rug. Rot, klote apparaat die ik vervloek terwijl ik hem moet koesteren.
Hij doet het niet, of beter gezegd, niet naar behoren. Ik heb (waarschijnlijk) een hernia en wacht op een oproep voor een MRI-scan. Aan de hand daarvan kijken we hoe of wat. Mij maakt het niets meer uit hoe of wat, als er maar IETS gebeurt! De pijnscheuten als hete messen in mijn rechterbeen worden nu een beetje vervelend. Nou, meer dan vervelend. Nou, zeg gerust verschrikkelijk. Nou, meer dan verschrikkelijk........ (je snapt de bedoeling denk ik).
Ik loop als een piraat met een houten been. Lijkt nergens naar.
Ik word nu ook voor het eerst in mijn leven bewust van het feit dat lichamelijk ongemak ook zijn weerslag kan hebben op je geest. Naast het feit dat je er gewoon dood- en doodmoe van wordt, begint de onzekerheid een rol te spelen. Hoe lang nog gaat dit duren. Hoe kom ik hieruit. Kan ik later gewoon zoals vroeger functioneren. We hebben het tenslotte niet over een gebroken enkel. Daarvan weet je, dat je na een week of zes helemaal de ouwe bent. Nee, dit is vaag. Dit gaat over je rug, en de zenuwen die daar doorheen lopen. Ontastbaar. Wel voelbaar.
Ik moet een aantal dingen op orde hebben, lichamelijk gezien, dan volgt het hoofd vanzelf.
- Rug moet beter..... hernia moet achter de rug zijn (leuke woordspeling)
- Rompspieren moeten echt getraind worden. Iedereen heeft een "korset" van spieren gekregen om je rug recht en in orde te houden. Dat van mij moet strakker en sterker. Dit kan helaas allen pas als punt 1 gedaan is. Even wachten dus.
- Mijn gewicht speelt al jaren een rol in mijn leven. En dan in de zin van "te hoog". Ik ben 1.81m en weeg ver boven de 100kg. Dit kan niet meer en draagt denk ik bij aan mijn slechte rug. Ook heeft dit een negatief invloed op mijn grootste (sportieve) passie; namelijk wielrennen! Dus...... afvallen!
Hoeveel? weet ik niet...... ik zal even naar boven om te wegen......................
109.5 kg !!!
Damn....... dat valt tegen.
Wederom betrap ik mijzelf op mijn (oude) gewoontes. Zoeken naar excuses. "Heb net geluncht", of "Tja, je moet je ook 's ochtends vroeg wegen", of "Ik heb mijn kleren aan" of, mijn favoriet: "Ik heb nog niet gescheten vandaag!"
Niet meer dus, want ik heb mijn blog, en hierin staat dat het niet meer zo kan!
Daarom dus een blog. Om mijzelf te motiveren en hopelijk later terug te lezen en mijn vorderingen te kunnen aanschouwen. En ook om gewoon dingen van me af te schrijven. Of dingen op te schrijven zodat ik later kan lezen en zeggen "Oh ja, dat was ook zo.... kijk dat nou!".
(en wie weet is het leuk voor mijn trots, Ryken, om later te lezen)
Ik ben begonnen, en ze zeggen dat de eerste stap het halve werk is.
Haha, what the f**k do they know!!
Go go go!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten